De gebeurtenissen in Oekraïne zijn beangstigend dichtbij, en niet alleen omdat het land aan Europa grenst. ‘Our museum is closed’, scheef een bevriende conservator me op die zwarte dinsdag 18 februari. ‘Now we all need to go to the Maidan.’ Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik haar opzocht, en dat de toeschrijving van een of ander stilleven aan de een of andere Hollandse meester het onderwerp van de dag was. Lees verder “Beelden wegmaken”
Het is echt waar, er was eens een man die ieder jaar overnieuw begon. Op oudejaarsavond stapte hij in zijn nieuwe huis in bad met nieuw water en nieuwe zeep. Tegen twaalven droogde hij zich af met nieuwe handdoeken en schoor zich van top tot teen met zijn allernieuwste scheermesjes. Hij trok zijn nieuwe pyjama aan en maakte zijn bed op met nieuwe lakens en een nieuw kussen. In bed spitste hij zijn oren: hij wist zeker dat hij alleen maar nieuw vuurwerk hoorde. Hij dacht nieuwe gedachten en verheugde zich op zijn nieuwe dromen. Lees verder “Gelukkig nieuw nieuw”
Aardrijk, allegaar, beltrom, benee, blijgezind, engelenschaar, feestschalmeien, heenvaren, heerlijkheid, heil, heirlegers, herberg, herdertjes, kindeke, kindekijn, klingelingeling, kreit, kribbe, kribje, kyrieleis, ledekens, leit, maged, morgenster, offerande, offerhand, omstraalde, Oostenlande, ootmoet, ootmoediglijk, peis, schreien, schaapkens, vree, vreze, welbehagen.
Korenvelden, berkenbossen, rangeerterreinen, Pruisisch blauw, boerderijen, hazen, reëen, ooievaars, klaprozen, bospaden, landwegen, bergen roest, wolkenluchten, vlierbessen, bakstenen, plantenbakken, Zbąszynek, uitgestalde stoomtreinen, huizenrij, woonkazerne, seinpalen, dreigende regenbuien, rode petten, paard en wagen, naaldhout, Lees verder “Poolse trein”
Dat lijstje van dopingdokter Eufemiano Fuentes eerder deze week in NRC, waar deed dat me toch aan denken? Codes als I-3, =HM, [0’05 – 0’07], 2a/9a/12a/15a. Als ik het allemaal goed lees natuurlijk, formules zijn nooit mijn sterkste kant geweest.
Plaatjes kijken gaat me beter af. Ineens wist ik het: Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939), alias Witkacy, de Poolse schrijver, theaterman, kunstenaar. In 1932 schreef hij Het reglement van de portrettenfirma “S.I. Witkiewicz”, dat in het Nederlands werd vertaald door Karol Lesman en in 2000 prachtig werd uitgegeven door Huis Clos. Lees verder “Doping”
Over de Amsterdamse boekhandel Schimmelpennink had ik in de krant gelezen en daarom ging ik er een boek kopen. Ik wist precies wat ik wilde hebben, ook al was ik de titel vergeten en kon ik even niet op de naam van de auteur komen. Dat legde ik uit aan de boekverkoper die met een pijp in zijn hand tevoorschijn kwam. Lees verder “Onze tasjes”
De eerste keer dacht G. nog dat het toeval was, dat afgebroken kabeltje onder zijn motorkap. Bij de tweede keer wist de monteur hem te overtuigen: kabeltjes onder motorkappen zijn gemaakt van vismeel, en vismeel, dat vinden steenmarters lekker. Wat ze niet lekker vinden, dat zijn citroenblokjes van de Zeeman. Lees verder “Kabeltje vismeel steenmarter”
Gisteren was er een auteursbijeenkomst in het mooie nieuwe onderkomen van Uitgeverij Atlas Contact. In de tuin stonden nog dozen met troep, zoals oud papier en een levensgrote foto van Barack Obama. We liepen er met onze drankjes omheen.
Op weg naar het station, op de hoek van de Spiegelstraat en de Herengracht, lag een handschoen. Hoewel ik hem eerlijk had gevonden, heb ik hem niet meegenomen.
Het is echt waar: er was eens een man die in een orgel woonde. Op een zondagochtend die hij nooit zou vergeten, gleden zijn vingers in het vuur van het spel zomaar van de toetsen. Schmücke dich, o liebe Seele, BWV 654, hij probeerde door te spelen, maar het was alsof geheimzinnige machten zijn handen het klavier in trokken, zijn hele lichaam erachteraan, de pijpen kraakten er van. Voor hij het wist, bevond hij zich in de diepte van de orgelkas waar het zo donker was dat hij geen hand voor de ogen kon zien. Lees verder “De man die in het orgel woonde”
Heimwee, het blijft zo geheimzinnig, een gemoedstoestand die soms uit het niets opduikt en dan een plaats of een persoon zoekt om zich aan vast te hechten. Zondag lunchten we bij vrienden van F. in Barcelona en ik weet niet waar dat heimwee ineens vandaan kwam, misschien was het de foto aan de muur tegenover me, Men in the cities/Untitled (Eric) van Robert Longo. Een man staat swingend op een dak, is het een doodsstrijd of een levensdans, is hij net geland of stijgt hij op? Lees verder “Heimwee”