De eerste keer dacht G. nog dat het toeval was, dat afgebroken kabeltje onder zijn motorkap. Bij de tweede keer wist de monteur hem te overtuigen: kabeltjes onder motorkappen zijn gemaakt van vismeel, en vismeel, dat vinden steenmarters lekker. Wat ze niet lekker vinden, dat zijn citroenblokjes van de Zeeman.
Omdat drie keer scheepsrecht is, besloot G. het af te wachten. Nog geen week later was het weer raak. De steenmarter begon zich al aardig thuis te voelen. Hij had niet alleen aan het kabeltje zitten vreten, maar ook twee stukken stokbrood onder de motorkap achtergelaten.
‘Een steenmarter’, zei onze hulp, toen ze het verhaal hoorde. ‘En dat drie keer! Het lijkt je dierentotem wel.’
Voor de derde keer op weg naar de monteur reed G. even langs de Zeeman voor citroenblokjes. Nu ruikt de hele auto naar WC. Onze paddenstoelenman had ook nog een advies, maar dat geeft hij pas weg als die citroenblokjes niet helpen.