Als ik had gedacht hier twee weken in totale afzondering te kunnen schrijven, dan had ik het goed mis. Voortdurend word ik uit mijn comfort zone gehaald. Ik woon immers niet in een huis, maar in een installatie, een semi-openbare ruimte waar mensen kunnen aanbellen als ze het Keret House van binnen willen bekijken. Ik open de deur voor een Nederlandse medewerkster van de organisatie Iconic Houses, voor een vrouw uit Israël die in Warschau is geboren, voor twee hipsters die een grand tour maken, voor Jakub Szczęsny – hier op de foto – die dit huis bedacht en komt vragen hoe ik me hier voel, voor mijn vriend Sławek die in het Cultuurpaleis werkt en een hele fotorapportage van zijn bezoek op Facebook zal zetten, voor twee meisjes uit Bulgarije waarvan er één verliefd is op Etgar Keret. Het onweert en als ze de trap beklimt krijgt ze de slappe lach, nooit had ze durven dromen dat ze hier nog eens voor stortregens zou schuilen. I love you, Etgar! schrijft ze in het gastenboek.