Het was een onooglijke steeg tussen twee grijze betonnen flats, totdat architect Jakub Szczęsny op een briljant idee kwam. Hier, op de grens van het vroegere ‘grote’ en ‘kleine’ getto, zou hij het concept van ‘onmogelijke architectuur’ onderzoeken en het smalste huis ter wereld bouwen. En zo geschiedde. Op een perceel dat 92 centimeter meet op het smalste punt, en 152 op het breedste, staat een huis voorzien van douche en toilet, keuken en bed, zitzak en schrijftafel. Kunstenaars en schrijvers worden uitgenodigd om deze art installation te komen bewonen.

Szczęsny ontwikkelde dit project, het Keret House, samen met de Israëlische schrijver Etgar Keret. Keret schrijft korte verhalen over mensen die hun dromen opeten en kabouters (Sjoeni en Za’afrani) die bier bij je komen drinken. Zijn ouders werden vlak voor de oorlog in deze buurt geboren.

Twee keer eerder woonde ik in Warschau. In 1990 stond mijn huis (25 m2) aan de Chłodnastraat, met uitzicht op de Żelaznastraat. Een jaar later keerde ik terug en vond, puur toeval, een appartement (46 m2) aan de Żelaznastraat met uitzicht op de Chłodnastraat. Het Keret House (17 m2) staat aan de Żelaznastraat, maar de ingang bevindt zich aan de Chłodnastraat.

Het allerbelangrijkste is die schrijftafel. Want ik ga er schrijven. Ik ga er schrijven over de lege plekken in de wijk en mensen die er verdwenen zijn. Ik ga er schrijven over wat er op het kruispunt van de Żelazna en de Chłodna gebeurde en waarom er nu een monument staat. En ik ga er schrijven over hoe het is om in een art installation te wonen en misschien ook wel over Sjoeni en Ze’afrani, tenminste, als ze langs komen voor een biertje.