Na vier dagen griep heb ik eindelijk weer zin om een boek te lezen, de nieuwe Dautzenberg natuurlijk. Maar het is elf uur ’s avonds, de boekhandel is dicht en al zou dat niet zo zijn, dan is 500 meter lopen vandaag nog veel te ver. Gelukkig is voor dit soort situaties het eBook uitgevonden, binnen twee minuten staat het op mijn iPad, A.H.J. Dautzenberg, En dan komen de foto’s.

Eerst mijn irritatie. Want waarom vindt de uitgever, die ook mijn eigen uitgever is, het nodig om meteen achter de Dautzenberg-cover te openen met die psychedelische cover van een heel ander boek, namelijk De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren – de nieuwe Murakami? Of is dit een Dautziaanse practical joke?

Niet te snel oordelen. De eerste bladzijde proberen. ‘Vanaf juli van zijn tweede jaar aan de universiteit tot januari van het jaar daarop was er geen moment van zijn leven dat Tsukuri Tazaki niet aan de dood dacht.’ Krijg ik hier één bladzijde Murakami voorgeschoteld bij wijze van ready made? Een hoofdstuk misschien, om me een onvergetelijke leeservaring te bezorgen? Neen! Achter die beeldschone blauwe vis van de Dautzenberg-cover gaat de hele eindeloze kleurloze Tsukuru Tazaki schuil.

Goeie actie. Ik ga het hele weekend alle En dan komen de foto’s downloaden die er digitaal beschikbaar zijn. Ben benieuwd met welke zojuist verschenen andere romans ik nog meer wordt verrast. Want misschien bestaat er gewoon helemaal geen digitale editie van de nieuwe Dautz?