Ons Erfdeel – Gerdien Verschoor

Verschenen en verdwenen

28 december 20243 januari 2025 GerdienLeave a comment

Bij het zien van zijn recente familieportret doe ik toekomstig president Donald Trump graag een aanbeveling – een kunstgreep die schilders al eeuwen voor hem hebben toegepast.

Na de overwinning van Donald Trump wilde ik hier eigenlijk over vanitas-stillevens schrijven, maar toen kwam er ineens een foto voorbij die me op een hele andere gedachte bracht. Al eerder wisten we dat Elon Musk, CEO van Tesla en eigenaar van X, voorheen Twitter, niet meer weg te denken is uit de entourage van de inmiddels gekozen Amerikaanse president. Een duidelijk signaal was dat Musk op een verkiezingsbijeenkomst van Donald Trump (5 oktober 2024 in Butler, Pennsylvania) naast hem op het podium vrolijk op en neer stond te springen.

Familieportret van de Trumps, met Elon Musk
© Kai Trump / X

Lees verder →

Roeland Savery schilderde de sprookjeswereld van de keizer

1 maart 202429 december 2024 GerdienLeave a comment

Deze tekst verscheen eerder op de website van De Lage Landen

Roelant Savery, Orpheus betovert de dieren met zijn muziek, 1627
© Mauritshuis, Den Haag

Het is een sensationele ervaring om in het schilderij rond te dwalen. Het leeuwenkoppel en de paarden, de damherten en de reeën, een kameel en een neushoorn, een kaketoe, kippen en een haan, en, jawel, de dodo. Vogels in allerlei soorten trippelen tussen de tulpen of vliegen tussen het lover en de rotspartijen, sommige met vreemd stijve poten.

Lees verder →

Verkleden om het leven te vieren

19 februari 202416 maart 2024 GerdienLeave a comment

Deze column verscheen eerder op de website van De Lage Landen.

Verkleedminiatuur c Nationalmuseum Stockholm

Verkleedminiatuur © Nationalmuseum Stockholm

Tijdens mijn laatste minuut op de roeimachine herken ik haar onmiddellijk als ze de sportschool binnen komt lopen: Y. Ditmaal draagt ze een fantastisch grasgroen hoedje, gecombineerd met een nepbontjackje in dezelfde kleur. Besmuikt kijk ik naar mijn eigen flodderige joggingbroek en eeuwenoude T-shirt waarin ik mijn kilometers roei. Even later staan we buiten. “Hoeden?”, zegt Y., als ik haar bewonderend aanspreek over het dopje op haar hoofd. “Ik heb er 250!

Lees verder →

Ode aan het prikbord

18 januari 202416 maart 2024 GerdienLeave a comment

Deze column verscheen eerder op de website van De Lage Landen

Samuel van Hoogstraten Trompe loeil stilleven c Dordrechts Museum

Samuel van Hoogstraten, Trompe-l’oeil stilleven, 1664, (c) Dordrechts Museum

Ieder jaar weet ik dat het een illusie is en toch geloof ik er altijd weer een paar dagen in: dat ik op 1 januari opnieuw kan beginnen. Het is ook een illusie te denken dat de dagen tussen kerst en oudjaar bij uitstek geschikt zijn om me op dat nieuwe begin voor te bereiden – toch koester ik die zelfbedachte magie.

Lees verder →

Een venster op verdriet

18 april 202319 maart 2024 GerdienLeave a comment

Deze column verscheen eerder op de website van De Lage Landen

De Lage Landen heeft me gevraagd een stuk te schrijven over de tentoonstelling Vlaams expressionisme. Heerlijke herinneringen. Op naar het Haagse Kunstmuseum. In Utrecht wordt het ineens vol in de trein. Amechtige Amerikanen met grote koffers, kletsende studenten en gehaaste forenzen stromen de stiltecoupé binnen.

Lees verder →

Kijken en bekeken worden

8 maart 202319 maart 2024 GerdienLeave a comment

Deze column verscheen eerder op de website van De Lage Landen

Het schijnt dat ze echt bestaan: kunstverzamelaars die maanden met een nieuwe aankoop achterin de auto rondrijden omdat ze thuis niet durven opbiechten dat ze weer een kostbaar object hebben toegevoegd aan hun immer uitdijende collectie.

Lees verder →